بهترین گل های جام جهانی
حاشیه های فوتبالی : جام جهانی فوتبال، بزرگ‌ترین رویداد ورزشی در جهان، از اولین دوره خود در سال ۱۹۳۰ تا کنون، لحظاتی بی‌نظیر، قهرمانان افسانه‌ای و گل‌های فراموش‌نشدنی را در حافظه جمعی مردم جهان ثبت کرده است. برای ادامه پست با سایت مجله خبری حاشیه های فوتبالی همراه باشید.
ده گل برتر تاریخ جام جهانی
جام جهانی تنها درباره‌ی قهرمانی نیست؛ بلکه صحنه‌ی خلق لحظاتی جادویی است که در قلب میلیون‌ها عاشق فوتبال برای همیشه حک می‌شوند. از شوت‌های سهمگین تا دریبل‌های میخکوب‌کننده، در این مقاله نگاهی می‌اندازیم به ۱۰ گل برتر تاریخ جام جهانی که نه‌تنها نتیجه‌ی بازی بلکه تاریخ فوتبال را دگرگون کردند.
بهترین گل‌های جام جهانی
جام جهانی فراتر از یک رویداد ورزشی است؛ نمادی از اتحاد، شور و شوق ملی و تجلی زیبایی ناب فوتبال در بالاترین سطح رقابت است. در میان همه آمارها، افتخارات تیمی و دستاوردهای فردی، آنچه همیشه جایگاه ویژه‌ای دارد، گل‌هایی هستند که با تکنیک، خلاقیت یا اهمیت تاریخی خود، مرزهای زمان را درنوردیده و به آثار هنری تبدیل شده‌اند.
در بسیاری موارد، آنچه یک گل را به‌یادماندنی می‌کند، نه فقط نتیجه‌ای است که در بازی رقم می‌زند، بلکه زمینه، سبک اجرا، نقش بازیکن و گاه بار عاطفی یا سیاسی‌ای است که در خود حمل می‌کند.
از دریبل‌های حیرت‌آور مارادونا گرفته تا ضربه‌های دقیق و حساب‌شده زیدان، هر گل داستانی را روایت می‌کند که تنها با تصویر و آمار نمی‌توان آن را بازگو کرد.
گل فینال جام جهانی ۱۹۷۰
در تاریخ جام جهانی، لحظاتی هست که نه‌تنها با یک بازیکن بلکه با تمام یک تیم در ذهن‌ها ماندگار می‌شود؛ یکی از درخشان‌ترین نمونه‌ها، گل چهارم برزیل به ایتالیا در فینال ۱۹۷۰ است، که توسط کارلوس آلبرتو، مدافع راست افسانه‌ای سلسائو، به ثمر رسید.
در آن شب داغ تابستانی در ورزشگاه آستِکا، همه‌چیز برای ثبت یک فینال رؤیایی مهیا بود. برزیل با نسلی طلایی شامل پله، جارزینیو، توستائو، ریولینو و آلبرتو، مقابل تیم فیزیکی و تاکتیکی ایتالیا قرار داشت. بازی تا دقایق پایانی ۳-۱ به نفع برزیل پیش می‌رفت؛ اما آنچه این نتیجه را جاودانه کرد، گل چهارم بود.
گل کارلوس آلبرتو
همه‌چیز از یک پاس آرام از دروازه‌بان فلیکس شروع شد؛ توپ به‌آرامی در بین بازیکنان برزیل جا به جا شد. شاید تصور می‌کردید این پاس‌کاری صرفاً برای کنترل بازی است، اما در واقع یک نقشه هنرمندانه در حال اجرا بود. توپ پس از عبور از شش بازیکن مختلف، به سمت راست میدان رسید.
پله توپ را از میانه زمین به سمت راست حرکت داد، بدون اینکه حتی نگاه کند، توپ را در مسیر دویدن کارلوس آلبرتو قرار داد. آلبرتو با سرعت انفجاری وارد محوطه جریمه شد و با شوتی سهمگین و دقیق با پای راست، توپ را به گوشه‌ی پایین دروازه دینو زوف کوبید. صدای برخورد توپ با تور، فریادی از هماهنگی، استادی و زیبایی در فوتبال.
این گل، تنها یک ضربه‌ی عالی نبود، بلکه تجلی فوتبال تهاجمی و ترکیبی برزیلی بود؛ حرکت دسته‌جمعی، پاس‌های بی‌نقص، درک فضایی عالی و پایان‌بندی بی‌نظیر همگی در کنار هم، گل آلبرتو را به یکی از هنری‌ترین گل‌های تاریخ فوتبال جهان تبدیل کرد.
بهترین گل جام جهانی ۱۹۹۸
در دقایق پایانی بازی، با نتیجه‌ی تساوی ۱-۱، همه‌چیز آماده رفتن به وقت‌های اضافی بود. اما در دقیقه ۸۹، فرانک دی بوئر توپ را از خط دفاعی هلند بلند ارسال کرد، پاس قطری و دقیق، نزدیک به ۵۰ متر، که تنها با دید، وزن و زمان‌بندی عالی همراه بود.
توپ با کمان زیبا از روی زمین عبور کرد و به نزدیکی محوطه جریمه آرژانتین رسید، جایی که دنیس برگکمپ با کنترل فوق‌العاده، توپ را با پای راست دروازه‌بان آرژانتین را پشت سر گذاشت و در زاویه‌ی بالا و مخالف دروازه گلزنی کرد. این گل، نمونه‌ای کامل از قدرت، دقت و آرامش در لحظات فشار بود.
گل قرن مارادونا
وقتی از تاریخ فوتبال صحبت می‌شود، کمتر کسی است که صحنه‌ی باشکوهی که در تاریخ ۲۲ ژوئن ۱۹۸۶ در ورزشگاه آزتِکوی مکزیکوسیتی رقم خورد را فراموش کند، لحظه‌ای که مارادونا با گل‌های معروف خود، نقش بزرگی در تاریخ مسابقات جهانی ایفا کرد. در آن روز، حواشی بازیکنان ایران و اعتراضات آن‌ها به سیاست‌های فدراسیون، در کنار درخشش مارادونا، نشان داد که فوتبال تنها یک بازی نیست بلکه میدان درگیری‌های سیاسی و اجتماعی نیز محسوب می‌شود. این لحظه‌های بی‌نظیر، هم نماد پیروزی و هم نماد مقاومت، در حافظه تاریخ ثبت شدند.
دیه‌گو آرماندو مارادونا، ستاره‌ی بی‌بدیل فوتبال آرژانتین، در برابر تیم ملی انگلیس کاری کرد که بعدها به عنوان “گل قرن” شناخته شد؛ گلی که نه‌تنها فنی‌ترین لحظه‌ی جام جهانی بود، بلکه بار احساسی و سیاسی سنگینی را هم بر دوش داشت.
همه‌چیز در دقیقه‌ی ۵۵ بازی آغاز شد. مارادونا در نیمه‌ی زمین خودی صاحب توپ شد. با سرعت و اعتماد به‌نفس فوق‌العاده، توپ را به جلو برد. اولین قربانی‌اش هاداج بود، سپس نوبت رید و بیردسلی رسید. مارادونا، همان‌طور که زمین را متر می‌کرد، توپ را به شکلی جادویی به پای چپش چسبانده بود.
او با حرکاتی خیره‌کننده مدافعان را یکی‌یکی جا گذاشت، در موقعیت تک‌به‌تک با دروازه‌بان پیتر شیلتون قرار گرفت، با یک دریبل سریع او را پشت سر گذاشت و توپ را به آرامی روانه‌ی دروازه‌ای کرد که دیگر مقاومتی نداشت.
تماشاگران، گزارشگران و حتی بازیکنان داخل زمین چند ثانیه در سکوت بودند تا بفهمند چه اتفاقی افتاده است و وقتی فهمیدند، دنیا منفجر شد.
این گل، عصاره‌ای از تمام مهارت‌های مارادونا بود: کنترل توپ فوق‌العاده در سرعت بالا، درک بی‌نظیر از فضا و زمان، دریبل‌زنی با پای غیرتخصصی، اعتماد بی‌حد و مرز برای انجام تک‌نفره‌ترین کار ممکن در بزرگ‌ترین رقابت فوتبال جهان.
گل خامس رودریگز در جام جهانی ۲۰۱۴
در تاریخ جام جهانی، گل‌هایی هستند که نه‌تنها بازی را تغییر می‌دهند بلکه سرنوشت یک تیم و حتی یک ملت را عوض می‌کنند. یکی از درخشان‌ترین این لحظات، گل دیدنی خامس رودریگز در مرحله‌ی یک‌هشتم نهایی جام جهانی ۲۰۱۴ مقابل اروگوئه بود؛ گلی که از نظر فنی، هنری و احساسی، یکی از شاخص‌ترین گل‌های این رقابت‌ها است.
در دقیقه ۲۸ بازی، توپ با ضربه سر خوآن کوادرادو به اطراف محوطه جریمه اروگوئه رسید. خامس رودریگز، پشت به دروازه، در حرکتی درخشان، توپ را با سینه کنترل کرد و در کمتر از یک ثانیه، با یک والی کامل، توپ را در زاویه‌ی بالای دروازه کوبید؛ گلی که به تنهایی یک درس کامل در فوتبال است.
گل خامس رودریگز
دروازه‌بان اروگوئه تنها نظاره‌گر شلیک او بود؛ توپ به طاق دروازه برخورد کرد و با صدایی فلزی وارد دروازه شد، صدایی که هنوز در گوش عاشقان فوتبال مانده است.
کنترل اولیه با سینه: در میان دو مدافع، تحت فشار، و پشت به دروازه، نشان‌دهنده مهارت فوق‌العاده در کنترل توپ
والی با پا چپ: با سرعت و دقت بالا به زاویه‌ای که غیرقابل مهار بود، توپ را به سمت دروازه برد
بدون نیاز به حرکت اضافی: تمام حرکات در عرض دو ثانیه انجام شد؛ هنر در سادگی و تمرکز است
این گل نماد هماهنگی بی‌نظیر تکنیک، خلاقیت، و هماهنگی ذهن و بدن در بالاترین سطح فوتبال بود.
بهترین گل جام جهانی ۲۰۰۶
در تاریخ جام جهانی، گل‌هایی هستند که نه‌تنها با مهارت فردی، بلکه با هماهنگی تیمی و صبر تاکتیکی جاودانه می‌شوند. یکی از درخشان‌ترین نمونه‌ها، گل دوم آرژانتین به صربستان و مونته‌نگرو در مرحله گروهی جام جهانی ۲۰۰۶ است؛ گلی که با ۲۵ پاس متوالی و یک پایان‌بندی هنرمندانه توسط استبان کامبیاسو به ثمر رسید.
همه‌چیز از میانه میدان آغاز شد؛ جایی که بازیکنان آرژانتین با صبر و دقت، توپ را بین خودشان به گردش درآوردند. ماکسی رودریگز با یک توپ‌ربایی هوشمندانه از ماتیا کژمان، مالکیت را به آرژانتین بازگرداند. از آن لحظه، یک نمایش بی‌نقص از فوتبال مالکانه آغاز شد.
توپ بین بازیکنانی چون ریکلمه، سورین، ساویولا، رودریگز و کرسپو به گردش درآمد. پاس‌های کوتاه، دقیق و با ریتمی آرام اما هدفمند بودند. پس از حدود ۳۰ ثانیه و ۲۵ پاس، توپ به هرنان کرسپو رسید که با یک پاس پشت‌پای استادانه، کامبیاسو را در موقعیت گل قرار داد. کامبیاسو با یک ضربه‌ی محکم و دقیق، توپ را به سقف دروازه کوبید و یکی از زیباترین گل‌های تاریخ جام جهانی را رقم زد.
گل مایکل اوون
در میان گل‌های انفرادی تاریخ جام جهانی، گل مایکل اوون در مرحله‌ی یک‌هشتم نهایی جام جهانی ۱۹۹۸ مقابل آرژانتین جایگاهی ویژه دارد. این گل نه‌تنها به‌خاطر زیبایی فنی‌اش ماندگار شد، بلکه به‌عنوان لحظه‌ای که یک نوجوان ۱۸ ساله به جهان فوتبال معرفی شد، در حافظه‌ها حک شده است.
در دقیقه ۱۶ بازی، در حالی‌که نتیجه ۱-۱ مساوی بود، دیوید بکام در میانه میدان صاحب توپ شد و با یک پاس عمقی و دقیق، توپ را به مایکل اوون رساند. اوون، که تنها ۱۸ سال و ۱۹۸ روز داشت، با سرعتی برق‌آسا از کنار خوزه چاموت عبور کرد، سپس با یک حرکت بدن، روبرتو آیالا را جا گذاشت.
در حالی‌که فقط کارلوس روا، دروازه‌بان آرژانتین، مقابلش بود، اوون با خونسردی کامل توپ را به زاویه‌ی مخالف شوت کرد و دروازه را گشود. توپ با قدرت و دقت به تور چسبید و استادیوم را به وجد آورد.
سرعت انفجاری: اوون با شتابی باورنکردنی از دو مدافع عبور کرد
کنترل توپ در سرعت بالا: بدون از دست دادن تعادل یا لمس اضافی
ضربه نهایی دقیق: به زاویه‌ای که دروازه‌بان شانسی برای مهار نداشت
تصمیم‌گیری سریع: در کمتر از ۵ ثانیه از دریافت توپ تا گل
گل جنجالی جام جهانی ۱۹۶۶
در تاریخ فوتبال، لحظاتی هستند که نه‌تنها نتیجه‌ی یک بازی بلکه سرنوشت یک ملت را تغییر می‌دهند. یکی از این لحظات، گل دوم جف هرست در وقت‌های اضافه‌ی فینال جام جهانی ۱۹۶۶ بین انگلیس و آلمان غربی است؛ گلی که هنوز هم بسیاری آن را گل نمی‌دانند.
بازی در وقت‌های اضافه و با نتیجه ۲-۲ دنبال می‌شد.
در دقیقه ۱۰۱، آلن بال توپ را از سمت راست به محوطه جریمه ارسال کرد. جف هرست با چرخشی سریع توپ را با پای راست شلیک کرد. توپ به تیر افقی برخورد کرد، به زمین برگشت و سپس توسط مدافعان آلمان دور شد. اما در آن لحظه، توپ دقیقاً روی خط یا شاید کمی جلوتر فرود آمد.
آیا توپ از خط عبور کرد؟ دهه‌ها بحث ادامه داشت. تصاویر تلویزیونی آن زمان زاویه مناسبی نداشتند، اما در سال‌های اخیر، با فناوری‌های مدرن و بازسازی‌های سه‌بعدی، برخی تحلیل‌ها نشان دادند که توپ احتمالاً کامل از خط عبور کرده است.
نقش توفیق بهراموف، کمک‌داور آذربایجانی، در تایید این گل بی‌تاثیر نبود. او با تصمیم قاطع، گل را تایید کرد و بعدها در کشورش به عنوان قهرمان شناخته شد و حتی ورزشگاهی در باکو به نام او نام‌گذاری شد.
بهترین گل جام جهانی ۱۹۹۴
در میان تمام گل‌های انفرادی تاریخ جام جهانی، گل سعید العویران در مرحله گروهی ۱۹۹۴ مقابل بلژیک، جایگاهی اسطوره‌ای دارد. گلی که با یک دویدن برق‌آسا از میانه زمین آغاز شد و پس از عبور از پنج مدافع، دروازه بلژیک را تسخیر کرد و عربستان را برای نخستین‌بار به مرحله یک‌هشتم نهایی رساند.
تنها ۵ دقیقه از بازی گذشته بود که العویران در نیمه زمین خودی صاحب توپ شد. او با سرعتی خیره‌کننده از بین دو بازیکن بلژیکی عبور کرد، سپس با حرکاتی برق‌آسا، میشل د وولف و رودی اسمیتس را نیز پشت سر گذاشت.
در حالی‌که مدافعان بلژیک در شوک بودند، العویران با یک حرکت بدن، دروازه‌بان میشل پرودوم را نیز فریب داد و توپ را به گوشه بالای دروازه کوبید. تماشاگران و گزارشگران در بهت فرو رفتند—عربستان با این گل ۱-۰ پیش افتاد و تا پایان بازی این برتری را حفظ کرد.
فقط از نیمه زمین خودی شروع کرد و از عبور از پنج بازیکن لذت برد، کنترل توپ در سرعت بالا و حفظ تعادل، ضربه نهایی دقیق و هوشمندانه در مقابل یکی از بهترین دروازه‌بان‌های آن زمان، بدون کمک تیمی؛ این گل یک شاهکار کاملاً انفرادی بود.
گل جام جهانی ۱۹۸۲
در میان تمام گل‌های تاریخ جام جهانی، کمتر گلی به اندازه‌ی گل مارکو تاردلی در فینال ۱۹۸۲ مقابل آلمان غربی، با احساسات انسانی گره خورده است. این گل نه‌تنها ایتالیا را به قهرمانی نزدیک‌تر کرد، بلکه با واکنش احساسی و فریادهای بی‌اختیار تاردلی، به نماد جاودانه‌ی فوتبال تبدیل شد.
در دقیقه ۶۹ بازی، زمانی که ایتالیا با گل پائولو روسی ۱-۰ پیش بود، حمله‌ای سریع آغاز شد. توپ به جائنتیله رسید و سپس با یک پاس کوتاه به تاردلی در لبه محوطه جریمه منتقل شد. تاردلی، با پای چپ و بدون مکث، توپ را با قدرت و دقت به گوشه‌ی دروازه‌ی شوماخر کوبید.
اما چیزی که این گل را ماندگار کرد، واکنش پس از گل بود: تاردلی، با چشمانی اشک‌آلود، مشت‌های گره‌خورده، دهانی باز و فریادی از اعماق وجود، شروع به دویدن کرد. این لحظه بعدها به نام “فریاد تاردلی” معروف شد — نمادی از رهایی، غرور و رویای کودکی.
ضربه با پای غیرتخصصی (چپ) در شرایط پرفشار، کنترل و تصمیم‌گیری سریع در لبه محوطه، شوت دقیق و پرقدرت به زاویه‌ای که دروازه‌بان شانسی نداشت و حرکت هوشمندانه بدون توپ برای دریافت پاس در موقعیت مناسب.
گل معروف هلند در جام جهانی
در نیمه‌نهایی جام جهانی ۲۰۱۰، زمانی که انتظار یک بازی محتاطانه و بسته می‌رفت، جیوانی فان برونکهورست، کاپیتان ۳۵ ساله تیم ملی هلند، با یک شوت سهمگین از فاصله‌ای دور، سکوت استادیوم را شکست و یکی از افسانه‌ای‌ترین گل‌های تاریخ جام جهانی را به ثبت رساند.
از فاصله حدود ۴۰ متر، در دقیقه ۱۸ بازی، فان برونکهورست که در سمت چپ زمین صاحب توپ شده بود، بدون انتظار کسی، با پای چپ توپ را شلیک کرد. توپ با سرعتی باور نکردنی و دقتی بی‌نظیر، از کنار دستان فرناندو موسلرا گذشت و به زاویه‌ی بالای دروازه چسبید.
تماشاگران، بازیکنان و حتی گزارشگرها برای چند ثانیه در شوک بودند. این گل نه‌تنها بازی را به نفع هلند برگرداند، بلکه روحیه تیم را برای رسیدن به فینال تقویت کرد.
فاصله شوت: حدود ۴۰ متر از دروازه
زاویه بسته: از سمت چپ زمین و زاویه‌ای دشوار
قدرت و دقت: توپ با سرعت بالا و بدون چرخش اضافی به طاق دروازه رفت
تصمیم‌گیری جسورانه: در شرایطی که همه انتظار پاس یا سانتر داشتند
10 تا از بهترین گل های جام جهانی
| ردیف | نام بازیکن | کشور | سال | مرحله | تیم مقابل | چرا این گل ماندگار شد؟ |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | کارلوس آلبرتو | برزیل | 1970 | فینال | ایتالیا | هماهنگی تیمی افسانه‌ای با پاس‌کاری زنجیره‌ای و شوت طلایی در فینال |
| 2 | دیه‌گو مارادونا | آرژانتین | 1986 | یک‌چهارم نهایی | انگلیس | گل قرن؛ دریبل ۵ بازیکن، بار سیاسی-ملی سنگین، نبوغ خالص |
| 3 | دنیس برگکمپ | هلند | 1998 | یک‌چهارم نهایی | آرژانتین | کنترل سه‌مرحله‌ای پس از پاس ۵۰ متری؛ شاهکار تکنیکی |
| 4 | خامس رودریگز | کلمبیا | 2014 | یک‌هشتم نهایی | اروگوئه | کنترل سینه و والی استثنایی؛ گل منتخب فیفا و آقای گل جام |
| 5 | استبان کامبیاسو | آرژانتین | 2006 | مرحله گروهی | صربستان | ۲۵ پاس تیمی و گل تمام‌کننده؛ نمایش کامل فوتبال ترکیبی |
| 6 | مایکل اوون | انگلیس | 1998 | یک‌هشتم نهایی | آرژانتین | گل انفرادی در ۱۸ سالگی؛ ترکیب سرعت، جسارت و تکنیک |
| 7 | جف هرست | انگلیس | 1966 | فینال | آلمان غربی | گل جنجالی؛ تصمیم کمک‌داور شوروی باعث ثبت تاریخی‌ترین گل روی خط شد |
| 8 | مارکو تاردلی | ایتالیا | 1982 | فینال | آلمان غربی | گل همراه با فریاد احساسی؛ یکی از خاطره‌انگیزترین شادی‌های تاریخ جام جهانی |
| 9 | سعید العویران | عربستان | 1994 | مرحله گروهی | بلژیک | دویدن ۶۰ متری انفرادی؛ گل تاریخی عربستان برای صعود تاریخی |
| 10 | جیوانی فان برونکهورست | هلند | 2010 | نیمه‌نهایی | اروگوئه | شوت سهمگین از ۴۰ متری با پای چپ؛ خداحافظی افسانه‌ای کاپیتان |
معیار انتخاب ده گل برتر جام جهانی
انتخاب ۱۰ گل برتر تاریخ جام جهانی، کاری بسیار چالشی و سلیقه‌ای است. در هر دوره، صدها گل به ثمر می‌رسند که هرکدام می‌توانند در نوع خود زیبا، تأثیرگذار یا نمادین باشند. برای تهیه این فهرست، چندین معیار اصلی در نظر گرفته شده است:
۱. زیبایی بصری و تکنیک فردی: گل‌هایی که از نظر فنی خاص هستند—مثل شوت از راه دور، کنترل توپ خارق‌العاده یا دریبل‌های پیاپی—در اولویت قرار می‌گیرند. مثلا، گل از فاصله ۴۰ متری یا با دریبل چند بازیکن، قطعاً تأثیر بیشتری بر ذهن مخاطب دارد.
۲. حساسیت مسابقه و اهمیت گل: گل‌هایی که در مراحل حذفی یا فینال به ثمر رسیده‌اند و سرنوشت یک تیم را تغییر داده‌اند، جایگاه ویژه دارند. گل‌هایی که تیمی را قهرمان کرده یا باعث حذف تیم‌های قدرتمند شده‌اند، ارزش تاریخی بیشتری دارند.
۳. بار احساسی یا سیاسی: بعضی گل‌ها فراتر از فوتبال هستند. مثلا، گل مارادونا به انگلیس با زمینه سیاسی، یا فریاد تاردلی پس از گلزنی که احساسات ملت ایتالیا را بازتاب می‌دهد.
۴. ماندگاری در حافظه جمعی: گل‌هایی که بارها در تبلیغات، مستندها و خاطرات تکرار شده‌اند و حتی پس از دهه‌ها، هنوز هم نسل‌های جدید درباره‌شان می‌دانند، جایگاه ویژه دارند و نشان‌دهنده اهمیت آن‌ها در تاریخ فوتبال است.
۵. بازخورد جهانی و رأی هواداران: نظر کاربران سایت فیفا، کارشناسان فوتبال و رأی‌گیری‌های بین‌المللی در انتخاب بهترین گل‌ها مؤثر است، از جمله گل قرن، بهترین گل جام و گل‌های ماه.
برترین گل‌های جام جهانی تاریخ
جام جهانی تنها یک تورنمنت نیست؛ بلکه یک روایت جمعی است که هر چهار سال، با زبان توپ و تور، جهان را به هم پیوند می‌دهد. در این میان، گل‌ها نقش ستاره‌هایی را دارند که آسمان خاطره‌ها را روشن می‌کنند، چه شوت سهمگین فان برونکهورست از فاصله ۴۰ متری باشد، یا دریبل رؤیایی مارادونا که هنوز دل‌ها را می‌لرزاند.
در این مقاله، سعی کردیم نه‌فقط زیباترین گل‌ها بلکه ماندگارترین لحظات تاریخ فوتبال را مرور کنیم؛ لحظاتی که ترکیبی از تکنیک، احساس و تأثیر تاریخی بودند. گل‌هایی که هم اشک بر صورت آوردند، هم فریاد و هم لبخند. برخی نماد افتخار ملی شدند، برخی جنجالی، و برخی چون نت‌های یک سمفونی دقیق، روح جمعی فوتبال را به تصویر کشیدند.
از گل قرن مارادونا تا همکاری تیمی آرژانتین با ۲۵ پاس در گل کامبیاسو، از انفجار جوانی مایکل اوون تا خداحافظی باشکوه کاپیتان فان برونکهورست—همه نشان می‌دهند که فوتبال تنها با نتیجه سنجیده نمی‌شود بلکه با داستان‌هایی است که در حافظه‌ها باقی می‌ماند.
گل برنده جایزه پوشکاش
جایزه پوشکاش فیفا (FIFA Puskás Award) یکی از معتبرترین جوایز دنیای فوتبال است که هر ساله به زیباترین گل سال تعلق می‌گیرد. این جایزه در سال ۲۰۰۹ توسط فیفا و به افتخار فرنتس پوشکاش، اسطوره فوتبال مجارستان و رئال مادرید، بنیان‌گذاری شد.
– گل خامس رودریگز (۲۰۱۴): برنده بهترین گل جام جهانی ۲۰۱۴ و نامزد جایزه پوشکاش
– گل فان برونکهورست (۲۰۱۰): در بین ۱۰ گل برتر سال فیفا قرار گرفت
– گل استبان کامبیاسو (۲۰۰۶): در بین نامزدهای گل تیمی قرن در رای‌گیری‌های فیفا
– گل ماکسی رودریگز (۲۰۰۶): در فهرست منتخب‌های پوشکاش قرار نداشت، اما توسط فیفا به عنوان یکی از گل‌های ماندگار ثبت شد
⏬مقالات پیشنهادی ⏬
ایلان ماسک و آینده اینترنت گل های خاطره انگیز دیگو ژوتا مدال های فردی و تیمی دمبله
ساعت برگزاری فینال جام جهانی ۲۰۲۶ هنوز اعلام نشده، اما به نظر می‌رسه فیفا دنبال زمان‌هایی هست که گرمای هوا کمتر باشه.